inundado por um mistério de luz que é Deus e N´Ele vi e ouvi -A ponta da lança como chama que se desprende, toca o eixo da terra, – Ela estremece: montanhas, cidades, vilas e aldeias com os seus moradores são sepultados. - O mar, os rios e as nuvens saem dos seus limites, transbordam, inundam e arrastam consigo num redemoinho, moradias e gente em número que não se pode contar , é a purificação do mundo pelo pecado em que se mergulha. - O ódio, a ambição provocam a guerra destruidora! - Depois senti no palpitar acelerado do coração e no meu espírito o eco duma voz suave que dizia: – No tempo, uma só Fé, um só Batismo, uma só Igreja, Santa, Católica, Apostólica: - Na eternidade, o Céu! sexta-feira, 27 de dezembro de 2019
quinta-feira, 26 de dezembro de 2019
quarta-feira, 25 de dezembro de 2019
terça-feira, 24 de dezembro de 2019
La meditazioni di don Divo Barsotti
CONTINUITA’ FRA LA TERRA E IL CIELO
Noi dovremmo arrivare a questo, e che cosa implica tutto ciò? Una cosa semplicissima: se Dio è questa luce ed io vivo in questa luce, io vivo già un’anticipazione della vita celeste. La vita quaggiù infatti non si oppone mica alla vita del cielo; fra la fede e la visione vi è un cammino continuo. La rottura c’è invece tra la non-fede e la fede, ma tra la fede e la visione c’è un cammino che ci porta alla visione immediata, quando totalmente obliando noi stessi e le cose, tutto ritroviamo in Lui.
Infatti, Dio che è creatore non è in opposizione alla creazione, anzi la creazione è in Dio e un giorno conosceremo la creazione più di quanto la conosciamo ora, perchè la conosceremo nella sua sorgente.
Dobbiamo vivere allora il Cristianesimo come economia sacramentale. Quanti sono i sacramenti? Dicono sette; sì, sono sette e pur tuttavia tutto è sacramento – è una sacramentalità che è propria di questo libro, di questo tavolo, degli alberi … – tutto è sacramento perchè tutto per me deve divenire segno di una presenza divina.
Non vedo che Dio, non conosco che Lui: è la realtà dalla quale veramente io sono totalmente preso, nella quale totalmente vivo.
Un pesce può vivere fuori dell’acqua? No, dopo un po’ muore, non è vero? Così anche l’uomo: tu devi vivere costantemente nella divina presenza come un pesce nell’acqua.
Dio deve essere in te, davanti a te, fuori di te: davanti, dietro, sopra, sotto, come dice san Patrizio in una preghiera: “Gesù in me, Gesù fuori di me, Gesù sopra il mio capo, Gesù sotto i miei piedi, Gesù davanti, Gesù alla destra, Gesù alla sinistra, soltanto Gesù, sempre Gesù!”.
La luce di Dio deve essere tale da investirvi, penetrarvi, abbracciarvi totalmente, sicchè per me diventa quasi impossibile uscire da questa luce, come per noi è impossibile ora uscire da questo mondo.
L’anima muore se esce dalla visione di Dio.
Don Divo Barsotti
segunda-feira, 23 de dezembro de 2019
Kocham Cię, mój słodki Zbawicielu, a ponieważ przyszedłeś na ziemię, aby mnie zbawić i dać mi swoje łaski, ta jedna łaska, której szukam od Ciebie, nie pozwól mi się już od Ciebie oddzielić.
português inglês alemão francês espanhol italiano neerlandês polaco russo
MEDYTACJA IX.
Ascendit autem et Ioseph..., ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore praegnante (Luc. II, 4, [5]).
Bóg już postanowił, że jego Syn nie powinien urodzić się w domu Józefa, ale w jaskini i stajni bestii, w najbiedniejszy i najbardziej bolesny sposób, że dziecko może się urodzić, i dlatego nakazał, że Cezar powinien opublikować edykt, że każdy powinien iść i pisać w swoim własnym mieście, skąd wziął swoje pochodzenie. Józef, gdy zrozumiał ten porządek, był wzburzony, czy powinien odejść, czy zabrać ze sobą Matkę Dziewicę, ponieważ była już blisko porodu. Moja żona i kochanka, powiedział do niej: "Z jednej strony, nie chciałbym cię zostawić samego, a z drugiej strony, jeśli cię zabiorę, cierpię z powodu bólu, który powinien cię tak bardzo dotknąć na tej długiej i ciężkiej drodze; moje ubóstwo nie pozwala mi zabrać cię tak komfortowo, jak powinienem. Ale Maryja odpowiada i daje mu serce, mówiąc do niego: Mój Józefie, nie bój się, pójdę z tobą; Pan nam pomoże. Znał ją dobrze z Bożego natchnienia, a także dlatego, że dobrze rozumiała proroctwo Michela, że w Betlejem miało się narodzić Boskie Dzieciątko. A ona wzięła już przygotowaną odzież i inne biedne ubrania, a z Józefem odeszliśmy. Ascendit autem et Ioseph, ut profiteretur cum Maria.
Chodźmy tutaj, biorąc pod uwagę Boskie i święte przemówienia, że w tej podróży tych dwóch świętych małżonków miłosierdzia, dobroci i miłości Słowa Bożego, który wkrótce narodzi się i pojawi się na ziemi dla zdrowia ludzi. I tu rozważamy pochwały, błogosławieństwa, dziękczynienia, akty pokory i miłości, które ci dwaj wielcy pielgrzymi wykonywali na drodze. Dziewica Maryja, która była bliska porodu, była bardzo świętą, czyniąc tak długą i złamaną drogę i w czasie zimy; ale była świętą w pokoju i miłości, a wszystkie jej smutki ofiarowała je Bogu, łącząc je z tymi Jezusa, których trzymała w swoim łonie.
- 200 -
życia Maryi i Józefa, a wraz z nimi towarzyszymy Królowi Niebios, który rodzi się w jaskini i po raz pierwszy pojawia się na świecie jako dziecko, ale dziecko najbiedniejsze i najbardziej opuszczone dziecko kiedykolwiek urodzone wśród mężczyzn. I modlimy się do Jezusa, Maryi i Józefa, aby z powodu bólów, które cierpią w tej podróży, towarzyszyli nam w podróży, którą odbywamy do wieczności. O błogosławieni jesteśmy, jeśli w życiu i w śmierci będziemy towarzyszyć i zawsze będą nam towarzyszyć te trzy wielkie postacie!
Efekty i modlitwy.
Drogi mój Odkupicielu, wiem, że na tej drodze towarzyszą ci w zastępach aniołowie niebios; ale na tej ziemi, kto ci towarzyszy? Jak tylko będziesz miał ze sobą Józefa i Marię. Nie pogardzaj, o mój Jezu, że znów ci towarzyszę.
Nędzny, niewdzięczny, byłem! Teraz wiem, co złego ci zrobiłem; zstąpiłeś z nieba, aby być moim towarzyszem na ziemi; i zostawiłem cię tyle razy z niewdzięczną obrazą. Kiedy myślę, o mój Panie, że tyle razy dla własnej cholernej przyjemności odłączyłem się od Ciebie, wyrzekając się Twojej przyjaźni, chciałbym umrzeć z bólu. Ale przyszedłeś mi wybaczyć; wybacz mi wkrótce, że żałuję z całej duszy, że odwróciłem się plecami i porzuciłem cię tyle razy. Proponuję i mam nadzieję, że z Twoją łaską nie opuszczę Cię i nie odłączę się już od Ciebie, moja jedyna miłości.
Moja dusza zakochała się w tobie, o kochany Boże, moje dziecko. Kocham Cię, mój słodki Zbawicielu, a ponieważ przyszedłeś na ziemię, aby mnie zbawić i dać mi swoje łaski, ta jedna łaska, której szukam od Ciebie, nie pozwól mi się już od Ciebie oddzielić. Przyłącz się do mnie, trzymaj mnie przy sobie, i zakuć mnie słodkimi więzami swojej świętej miłości. Ach, mój Odkupicielu i Boże, i który będzie miał więcej serca, aby zostawić cię i żyć bez ciebie, bez twojej łaski!
Najświętsza Maryjo, przychodzę, aby Ci towarzyszyć w tej podróży; a Ty nie wyjeżdżasz, aby mi pomagać, o matko moja, w podróży, którą odbywam do wieczności. Zawsze mi pomagasz, ale szczególnie
- 201 -
kiedy znajduję się u kresu mojego życia, blisko tego momentu, od którego zależy, czy będę z tobą zawsze kochał Jezusa w niebie, czy będę z dala od ciebie zawsze nienawidził Jezusa w piekle. Królowo moja, ratuj mnie swoim wstawiennictwem, a moje zdrowie niech będzie miłością do Ciebie i do Jezusa na zawsze w czasie i wieczności. Jesteś moją nadzieją, od ciebie wszystko mam nadzieję.
Querida Madre María, encomiéndame a tu Hijo. Represéntale que soy tu siervo y que he puesto mi esperanza en ti. Te escucha y no te niega nada.
português inglês alemão francês espanhol italiano neerlandês polaco russo
VIII MEDITACIÓN.
Aparato... gratia Dei Salvatoris nostri omnibus hominibus, erudiens nos, ut... pie vivamus in hoc saeculo, exspectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et Salvatoris nostri Iesu Christi (Tit. II, 11, [12, 13]).
Considerad que por la gracia que se dice que ha aparecido aquí, entendemos el amor destripado de Jesucristo hacia los hombres: amor no merecido ya por nosotros, que por lo tanto se llama gracia. Este amor en Dios era por lo demás siempre el mismo, pero no siempre aparecía. Pero en el nacimiento del Redentor este amor divino apareció bien, y se manifestó a la vista del Verbo Eterno como un niño en el heno, llorando y temblando de frío, comenzando así a satisfacer por nosotros las penas que merecemos, y dándonos así a conocer el amor que nos trajo al dar nuestras vidas por nosotros. In hoc cognovimus caritatem Dei, quoniam ille animam suam pro nobis posuit! (I. IX, 16).1 El amor de nuestro Dios se manifestó entonces a todos, omnibus hominibus. ¿Pero por qué no lo ha conocido todo el mundo, y aún hoy mucha gente no lo conoce? Por eso: Lux venit in mundum, et dilexerunt homines magis tenebras quam lucem (Io. III, 19). No lo han conocido y no lo conocen, porque no quieren conocerlo, amando más las tinieblas del pecado que la luz de la gracia. Si en el pasado hemos cerrado los ojos a la luz, pensando poco en el amor de Jesucristo, procuramos en los días que quedan de vida mantener siempre la mirada en los dolores y en la muerte de nuestro Redentor, para amar a los que tanto nos han amado. Exspectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et Salvatoris nostri Iesu Christi. De esta manera podemos esperar con razón, según las promesas divinas, ese paraíso que Jesucristo ha adquirido para nosotros con el
- 198 -
su sangre. En esta primera venida Jesús vino como un niño, pobre y descorazonado, y fue visto en la tierra nacido en un establo, cubierto con un paño pobre y colocado sobre el heno; pero en la segunda venida vino como un juez entronizado de majestad. Videbunt Filium hominis venientem en nubibus... cum virtute magna et maiestate.2 ¡Bienaventurado, pues, el que lo haya amado! Y desdichado es aquel que no lo ha amado!
Afectos y oraciones.
Oh santo hijo mío, ahora te veo en esta pobre, afligida y abandonada paja: pero sé que un día vendrás a juzgarme en un trono de esplendor y cortejado por los ángeles. Perdóname antes de juzgarme. Entonces os haréis jueces de justicia; pero ahora sois mi Redentor y padre de misericordia. Yo, ingrato, fui uno de los que no te conocía, porque no quería conocerte. Por eso, en vez de pensar en amarte, considerando el amor que me has traído, pensé sólo en satisfacerme a mí mismo, despreciando tu gracia y tu amor. Esta alma mía perdida por mí, ahora la entrego en tus santas manos, sálvala tú mismo: In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine, Deus veritatis (Sal. XXX, 6).
En ti pongo todas mis esperanzas, sabiendo que has dado sangre y vida por mí para redimirme del infierno: Redemisti me, Domine, Deus veritatis. No me dejaste morir cuando estaba en pecado, y me esperaste con tanta paciencia que me arrepentí de haberte ofendido y empecé a amarte, para que pudieras perdonarme y salvarme. Sí, Jesús mío, quiero complacerte: me arrepiento sobre todo mal de todo el asco que te he dado: me arrepiento y te amo sobre todas las cosas. Sálvame por tu misericordia, y que mi salud sea para amarte siempre en esta vida y en la eternidad.
Querida Madre María, encomiéndame a tu Hijo. Represéntale que soy tu siervo y que he puesto mi esperanza en ti. Te escucha y no te niega nada.
domingo, 22 de dezembro de 2019
Assinar:
Postagens (Atom)